Procedury postępowania w sytuacjach kryzysowych z udziałem dzieci

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA Z DZIECKIEM  SPRAWIAJĄCYM TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE

AGRESJA, NIEDOSTOSOWANIE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE, ADHD

PODSTAWA  PRAWNA:

 

  • Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r. – Prawo oświatowe. (Dz. U. z 2018r. poz. 996 ),

  • Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U.
    z 2012 r. poz. 788 ze zm.),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r.
    w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół
     (Dz.U. z 2018 r. poz. 1679),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r.
    w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
     (Dz.U. z 2017 r. poz. 1591),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach
    i placówkach
     (Dz.U. z 2003 r. Nr 6 poz. 69 ze zm.).

 

CELE PROCEDURY

  1. Usprawnienie i zwiększenie skuteczności oddziaływań wychowawczych przedszkola w sytuacjach trudnych.

  2. Wskazanie działań korekcyjno-kompensacyjnych, terapeutycznych i profilaktycznych.

  3. Zapobieganie powtarzaniu się zachowań niepożądanych.

  4. Elimniowanie u dzieci negatywnego obrazu samego siebie.

  5. Stworzenie poczucia pewności siebie, zapewnienie równowagi emocjonalnej.

  6. Ułatwienie nawiązywania kontaktów z innymi.

  7. Stworzenie systemu motywacji do zmiany zachowania.

  8. Ustalenie zasad reagowania na zachowania niepożądane.

  9. Wypracowanie metod współpracy ze środowiskiem rodzinnym dziecka.

ZAKRES DZIAŁAŃ

  1. Niwelowanie deficytów.

  2. Rozpoznawanie przyczyn i źródeł mających wpływ na zachowanie dziecka.

  3. Wspomaganie rozwoju dziecka.

  4. Zapewnienie jak najlepszych warunków do rozwoju dziecka.

ODPOWIEDZIALNE OSOBY I ICH OBOWIĄZKI

  1. DYREKTOR

    1. Nadzoruje działania podejmowane na terenie placówki

    2. Czuwa nad przestrzeganiem procedury.

    3. Prowadzi kontrolę ustalonego planu działania.

  1. NAUCZYCIELE, SPECJALIŚCI ( kolejność podejmowanych działań )

    1. Dokonują wstępnej diagnozy dzieci na podstawie prowadzonej obserwacji.

    2. Nawiązują kontakt z rodzicami w celu przekazania i posyskania dodatkowych informacji oraz uzgodnienia wspólnego oddziaływania wychowawczego.

    3. Podejmują działania wychowawcze zmierzające do eliminacji trudności i rozwiązywania problemów dziecka.

    4. Za zgodą rodziców kierują dziecko na konsultację specjalistyczną ( psycholog, terapeuta)

    5. Opracowują program działań z dzieckiem w oparciu o wnioski wynikające z przeprowadzonych badań.

    6. Realizują plan opracowany przez specjalistów.

    7. Prowadzą działania kompensacyjno-korekcyjne, profilaktyczne i terapeutyczne.

    8. Wspomagają rodziców w pracy z dzieckiem poprzez:

– wskazanie odpowiadającej problemowi literatury.

– przekazywanie propozycji zabaw i ćwiczeń,

Dostarczanie wiedzy o instytucjach wspomagających rodzinę.

  1. RODZICE

    1. Decydują o konsultacji ze specjalistą

    2. Współpracują z nauczycielami i specjalistami w celu ujednolicenia oddziaływań wychowaczych.

METODY

  1. BURZA MÓZGÓW

Dzieci samodzielnie szukają rozwiązań określonego problemu, konfliktu.

  1. MODELOWANIE

Dostarczenie wizji rozwiązania problemu swoim zachowaniem.

  1. ĆWICZENIA JĘZYKOWE

Ćwiczenia językowe typu dokończ zadanie, np. jestem zły, bo jestem niezadowolony z ……………………….. itp.: ….

  1. METODA KONTAKTÓW

Umowa nauczyciela z dzieckiem, że np. podczas zabawy dowolnej nikogo nie uderzy, nie uszczypnie, jeśli uda się to osiągnąć, należy zastosować wzmocnienie pozytywne.

  1. SAMOOCENA DZIECKA

Opinia o samym sobie i wiara w swoje możliwości.

  1. DRAMA

Odgrywanie scenek

  1. BAJKOTERAPIA

Wykorzystanie bajek, jako źródła przyjaznego dziecku , dobrego postępowania, wygrywania dobra ze złem itp…

TECHNIKI

  1. TERAPIA BEHAWIORALNA

  2. TRENING RELAKSACYJNY

  3. TRENING ASERTYWNOŚCI

POSTĘPOWANIE NAUCZYCIELA

  1. Dokonuje obserwacji wstępnej dziecka i diagnozy jego sytuacji rodzinnej.

  2. Podejmuje działania wychowacze zmiarzające do eliminacji i rozwiązania problemów dziecka.

  3. Nawiązuje kontakt z rodzicami w celu przekazania informacji o zaistniałym problemie.

  4. Zapoznaje rodziców z planem działań, które podejmuje, jednocześnie zobowiązuje rodziców do współpracy.

  5. Pozyskuje dodatkowe informacje od rodziców w celu ujednolicenia oddziaływań wychowaczych.

  6. Dokonuje obserwacji dziecka w związku z wprowadzonymi skorelowanymi oddziaływaniami dom – przedszkole.

  7. Współpracuje ze specjalistami podczas obserwacji dziecka – prowadzi konsultacje.

  8. Szczegółowo zapoznaje członków Rady Pedagogicznej z zaistniałym problemem

i przedstawia podejmowane działania.

  1. Występuje do rodziców o zgodę na przeprowadzenie badań w poradni

psychologiczno-pedagogicznej.

  1. Opracowuje i realizuje program pracy indywidualnej, który powinien być

realizowany poprzez:

    1. ustalenie stałych i niezmiennych zasad i norm, konsekwentne ich przestrzeganie,

    2. kreowanie uporządkowanego rytmu dnia,

    3. stosowanie krótkich i jasno sprecyzowanych komunikatów,

    4. stosowanie atrakcyjnych i konstruktywnych form rozładowania napięcia emocjonalnego,

    5. chwalenie dziecka za najdrobniejsze sukcesy,

    6. zachęcanie do podejmowania wysiłku,

    7. niekaranie dziecka za zachowania niezależne od specyfiki jego zaburzenia,

    8. dostosowanie metod, form pracy do możliwości psychofizycznych dziecka,

    9. stosowanie przerw podczas pracy,

    10. prowadzenie zabaw ruchowych i sportowych,

    11. wykorzystanie metod relaksacji i dramy.

  1. W przypadku pojawiających się problemów związanych ze współpracy z rodzicami lub jej brakiem, dyrektor przeprowadza w obecności nauczycieli pracujących w grupie

rozmowę z rodzicami i sporządza z tego spotkania notatkę służbową.

  1. Wszelkie sygnały na temat zachowania dziecka kierowane do nauczyciela muszą

zostać odnotowane w zeszycie współpracy z rodzicami.

  1. W przypadku braku zgody rodzica na przeprowadzenie badań specjalistycznych oraz

braku jakiejkolwiek współpracy z placówką przy problemie dotyczącym dziecka

zgrażającego bezpieczeństwu innych Rada Pedagogiczna podejmuje decyzję o zgłoszeniu sprawy do sądu rodzinnego.

 

 

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA

Z DZIECKIEM

Z ZABURZENIAMI ROZWOJOWYMI

PODSTAWAPRAWNA:

 

  • Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r. – Prawo oświatowe. (Dz. U. z 2018r. poz. 996 ),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r.w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2018 r. poz. 1679).

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r.
    w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
     (Dz.U. z 2017 r. poz. 1591),

CELE PROCEDURY

  1. Wczesne rozpoznawanie zaburzeń rozwojowych dziecka i stymulowanie jego rozwoju.

  2. Wnikliwe poznanie sytuacji dziecka i jego rodziny oraz zaprojektowanie pomocy adekwatnej do jego potrzeb.

  3. Podjęcie systematycznego komplaeksowego działania na rzecz rozwoju dziecka, a w szczególności:

    1. rozwijanie myślenia,

    2. ćwiczenie koncentracji uwagi,

    3. usprawnienie koordynacji wzrokowo-słuchowej,

    4. usprawnienie percepcji słuchowej i koordynacji słuchowo-wzrokowej,

    5. wzbogacenie zasobu słownictwa.

  4. Korygowanie i rozwijanie zaburzonych funkcji.

  5. Wyrównywanie dysharmonii rozwojowych.

  6. Kompensowanie braków rozwoju psychofizycznego.

POSTĘPOWANIE NAUCZYCIELA

  1. Dokonuje diagnozy ( obserwacji) wstępnej dziecka w trakcie odpowiednio dobranych ćwiczeń i zabaw, poprzez ocenę poziomu sprawności poszczególnych funkcji rozwojowych i umiejętności, między innymi:

    1. lateralizacji,

    2. orientacji w schemacie własnego ciała i w przestrzeni,

    3. tempa mechanicznego uczenia się,

    4. spostrzegawczości,

    5. myślenia logicznego i wnioskowania,

    6. koncentracji uwagi,

    7. pamięci wzrokowej,

    8. percepcji wzrokowej,

    9. koordynacji wzrokowo-ruchowej,

    10. sprawności manualnej i grafomotorycznej,

    11. pamięci słuchowej,

    12. analizy słuchowej,

    13. syntezy słuchowej,

    14. słuchu fonomatematycznego, pamięci fonologicznej, sprawności aparatu artykulacyjnego i wymowy ( konsulatacja z logopedą ),

    15. zasobu słownictwa,

    16. rozumienia podstawowych poleceń,

    17. znajomości liter i techniki czytania,

    18. pojęcia liczby i umiejętności liczenia,

    19. poziomu samodzielności i samoobsługi.

  1. Pogłębia wiedzę o dziecku poprzez poznanie jego środowiska rodzinnego.

  2. Współpracuje ze specjalistami podczas obserwacji dziecka – prowadzi konsultacje.

  3. Nawiązuje kontakt z rodzcami w celu poinformowania o wynikach obserwacji.

  4. Informuje rodziców o możliwościach i rodzaju pomocy dziecku:

    1. badania diagnostyczne w poradni psychologiczno-pedagogicznej,

    2. wydanie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, opinii o potrzebie kształcenia specjalnego lub opinii o dziecku przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną,

    3. zakwalifikowanie dziecka na zajęcia terapeutyczne w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka.

  1. Występuje do rodziców o zgodę na przeprowadzenie badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej, która wskaże mu kierunki pracy kompensacyjnej z dzieckiem.

  2. Szczegółowo zapoznaje członków Rady Pedagogicznej z zaistniałą sytuacją i przedstawia podejmowane działania.

  3. Na podstawie opinii lub orzeczenia wydanego przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną opracowuje i wdraża program pracy indywidualnej, który powinien być realizowany poprzez:

    1. stosowanie metod odpowiednich do potrzeb i możliwości dziecka,

    2. trening usparwniający zaburzone czynności,

    3. zapewnienie odpowiednich pomocy dydaktycznych dostosowanych do zaburzenia rozwojowego,

    4. wsparcie i akceptację poczynań dziecka, tego jakim jest,

    5. stosowanie systemu motywacji opartego na wzmocnieniach pozytwnych.

  1. Wykorzystuje następujące metody pracy i ich elementy w celu niwelowania zaburzeń rozwojowych: Weroniki Sherborne, A.Polendre, M.Ch.Knillów, Affolter, behawioralnej Dobrego Startu, Dennisona, Sl, trening widzenia, Peto, Bobathów, piktogramy i inne metody zgodnie z potrzebami dziecka.

  2. Współpracuje z rodzicami dziecka poprzez:

    1. udzielania pomocy w zakresie kształtowania postaw i zachowań pożądanych w kontaktach z dzieckiem,

    2. wzmacnienie więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami i dzieckiem,

    3. wsparcie w procesie pełnej akceptacji zaburzeń rozwojowych,

    4. udzielanie instruktażu i porad oraz prowadzenie konsultacji w zakresie pracy z dzieckiem,

    5. pomoc w przystosowywaniu warunków w środowisku domowym do potrzeb dziecka oraz w pozyskiwaniu i wykorzystywaniu w pracy z dzieckiem odpowiednich środków dydaktycznych i niezbędnego sprzętu.

  1. W przypadku pojawiających się problemów związanych ze współpracą z rodzicami lub jej braku, dyrektor przeprowadza w obecności nauczycieli pracujących w grupie

rozmowę z rodzicami i sporządza z tego spotkania notatkę służbową.

  1. Wszelkie sygnały na temat zachowania dziecka i jego problemów kierowane do nauczyciela muszą zostać odnotowane w zeszycie współpracy z rodzicami.

  2. W przypadku braku zgody rodzica na przeprowadzenie badań specjalistycznych oraz

braku jakiejkolwiek współpracy z placówką Rada Pedagogiczna podejmuje decyzję o zgłoszeniu sprawy do sądu rodzinnego faktu niewydolności wychowawczej rodziny.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA

Z DZIECKIEM

Z LĘKIEM, NIEŚMIAŁOŚCIĄ

 

PODSTAWAPRAWNA:

 

  • Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r. – Prawo oświatowe. (Dz. U. z 2018r. poz. 996 ),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r.w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2018 r. poz. 1679).

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r.
    w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
     (Dz.U. z 2017 r. poz. 1591),

CELE PROCEDURY

  1. Przełamanie lękliwości społecznej.

  2. Poprawa emocjonalnego i społecznego funkcjonowania dziecka w grupie.

  3. Zmniejszenie napięć i niepokojów.

  4. Stworzenie poczucia pewności siebie, zapewnienie równowagi emocjonalnej.

  5. Ułatwienie nawiązywania kontaktów z innymi dziećmi i zawierania przyjaźni.

  6. Stworzenie sytuacji do wypowiedzi, prezentacji.

  7. Zachęcenie do podejmowania prób i wysiłków na miarę możliwości.

  8. Podniesienie poziomu samooceny dziecka.

 

 

ZAKRES DZIAŁAŃ

 

 

  1. Poznanie zasięgu zjawiska.

  2. Rozpoznanie przyczyn i źródeł oraz ich eliminowanie.

  3. Stworzenie klimatu bezpieczeństwa, dobrego samopoczucia.

  4. Umożliwienie dziecku zaistnienia w roli człnka społeczności.

  5. Wspomaganie rodziny dziecka w budowaniu dla niego wsparcia.

  6. Zapewnienie jak najlepszych warunków do rozwoju dziecka.

POSTĘPOWANIE NAUCZYCIELA

 

 

  1. Dokonuje obserwacji wstępnej dziecka.

  2. Nawiązuje kontakt z rodzicami w celu wypracowania sytemu postępowania.

  3. Zapoznaje rodziców z planem działań, który podejmuje, jednocześnie zobowiązuje rodziców do współpracy.

  4. Współpracuje ze specjalistami podczas obserwacji dziecka – prowadzi konsultacje.

  5. Szczegółowo zapoznaje członków Rady Pedagogicznej z zistniałym problemem i przedstawia podejmowane działania.

  6. Występuje do rodziców o zgodę na przeprowadzenie badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej.

  7. Stwarza atmosferę całkowitej akceptacji.

  8. Opracowuje i realizuje program pracy indywidualnej, który powinien być realizowany poprzez:

  9. W przypadku pojawiających się problemów związanych ze współpracą z rodzicami lub jej braku, dyrektor przeprowadza w obecności nauczycieli pracujących w grupie rozmowę z rodzicami i sporządza z tego spotkania notatkę służbową.

  10. Wszelkie sygnały na temat zachowania dziecka i jego problemów kierowane do nauczyciela oraz wszelkie kontakty z rodzicami, muszą zostać odnotowane w zeszycie współpracy z rodzicami.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA

Z DZIECKIEM

Z RODZINY DYSFUNKCYJNEJ

 

 

PODSTAWAPRAWNA:

 

  • Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r. – Prawo oświatowe. (Dz. U. z 2018r. poz. 996 ),

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r.w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2018 r. poz. 1679).

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r.
    w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
     (Dz.U. z 2017 r. poz. 1591),

CELE PROCEDURY

  1. Usprawnienie i zwiększenie skuteczności oddziaływań wychowawczych przedszkola w sytuacjach trudnych.
  2. Poprawa emocjonalnego i społecznego funkcjonowania dziecka w grupie.
  3. Zmniejszenie napięć i niepokojów.
  4. Eliminowanie u dzieci negatywnego obrazu samego siebie.
  5. Stworzenie poczucia pewności siebie, zapewnienie równowagi emocjonalnej.
  6. Ułatwienie nawiązywania kontaktów z innymi.
  7. Stworzenie warunków zaspokajających potrzebę bezpieczeństwa.
  8. Poznanie praw dziecka, człowieka.
  9. Dostrzeganie asertywnych uczuć i ich wyrażanie.
  10. Wypracowanie metod współpracy ze środowiskiem rodzinnym dziecka.

 

ZAKRES DZIAŁAŃ

 

 

  1. Poznanie zasięgu zjawiska.

  2. Rozpoznanie przyczyn i źródeł oraz ich eliminowanie.

  3. Wspomaganie rozwoju dziecka.

  4. Otwieranie przestrzeni kontaktów, bez przyśpieszania na siłę działań.

  5. Wzmacnianie kontaktu emocjonalnego, niewerbalnego.

  6. Zapewnienie jak najlepszych warunków do rozwoju dziecka.

POSTĘPOWANIE NAUCZYCIELA

 

 

  1. Dokonuje obserwacji wstępnej dziecka i diagnozy sytuacji rodzinnej dziecka.

  2. Interweniuje, czyli reaguje na domniemany problem dziecka.

  3. Nawiązuje kontakt z rodzicami ( zaproszenie do rozmowy) w celu uzyskania rady, pomysły – jak postępować z dzieckiem.

  4. Zapoznaje rodziców z planem działań, który podejmuje, jednocześnie zobowiązuje rodziców do współpracy.

  5. Współpracuje ze specjalistami podczas obserwacji dziecka – prowadzi konsultacje.

  6. Szczegółowo zapoznaje członków Rady Pedagogicznej z zaistniałym problemem i przedstawia podejmowane działania.

  7. Jeśli zauważy niepokojące objawy deficytu rozwojowego u dziecka, występuje do rodziców o zgodę na przeprowadzenie badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej.

  8. Jeśli zauważy ślady pobicia, objawy wskazujące na wykorzystywanie seksualne, ma obowiązek powiadomić rodziców o podjęciu interwncji, czyli zgłoszeniu zaistniałego faktu odpowiednim organom.

  9. Nawiązuje współpracę z instytucjami społecznymi, jak: policja, sąd rodzinny.

  10. Opracowuje i realizuje program pracy indywidualnej, który powinien być realizowany poprzez:

    1. wsparcie i akceptację poczynań dziecka, tego jakim jest,

    2. podjęcie kontaktu z dzieckiem, którego brak w domu rodzinnym,

    3. jasno sformułowane cele,

    4. jasne komunikaty,

    5. aktywizację i usprawnianie czynności fizycznych,

    6. pobudzanie i wzmacnianie pozytywnych dynamizmów rozwojowych,

    7. rozwijanie zainteresowań,

    8. odreagowywanie konfliktów,

    9. korektę nieodpowiednich nawyków,

    10. posługiwanie się komunikatem „ ja „ ( np. ja się martwię o ciebie ), rodzice dysfunkcyjni zwykle stosują komunikat „ ty „ ( ty nic nie robisz),

    11. oferowanie realnej pomocy, adekwatnej do potrzeb dziecka,

    12. konsekwentne przestrzeganie ustalonych zasad, umów.

  1. Motywuje rodziców do podjęcia terapii i rozwiązania osobistych problemów.

  2. Wspiera dziecko poprzez budowanie systemu wsparcia zewnętrznego, poszukiwanie bezpiecznych miejsc i osób, na których pomoc dziecko może liczyć ( dziadkowie, ciocia itp.. _

  3. W przypadku pojawiających się problemów związanych ze współpracą z rodzicami lub jej braku, dyrektor przeprowadza w obecności nauczycieli pracujących w grupie rozmowę z rodzicami i sporządza z tego spotkania notatkę służbową.

  4. Wszelkie sygnały zachowania dziecka i jego problemów kierowane do nauczyciela oraz wszelkie kontakty z rodzicami muszą zostać odnotowane w zeszycie współpracy z rodzicami.

Marzec 2024
S M T W T F S
« Feb    
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

Kategorie wydarzeń

  • Brak kategorii

Archiwalne grupy